Hayata Dair Eleştiriler 3: Uyumak


#hayatadairelestiriler Elena’nın yaşamı boyunca üstünde çok düşündüğü fakat bir o kadar az kişi ile paylaştığı, genelde susup içine attığı düşüncelerin çığlıklara dönüştürülmüş halidir.

 Uyumak

nesnesiz (nesne almayan) eylem 

1)uyku durumunda olmak.

2)ilaç vb. etkisiyle, ağrı duymayacak denli derin bir uykuya dalmak.

3)mec.
çevresinde olan bitenlerin farkına varmamak.


4)mec.
(iş için) hiçbir işlem görmemek, el sürülmemek.

5)argo
kanmak, aldanmak.

   Bu uyku olayını kim nasıl başlattı bilmiyorum. Ama geçmişte böyle olmadığına eminim. Belki sizsinizdir belki de bir arkadaşınız. Sürekli uyuyan, uyuklayan, uyumayı seven insanlar. Birçok nedeni olabilir bu durumun. Yapılacak hiçbir şey bulunamaması veya sağlıksal bir bozukluk. Ama benim üstünde duracağım sebebi mutsuzluk. Mutsuzluk yüzünden uyumamız.

Yaşanması gereken onca şey, öğrenilmesi gereken onca bilgi ve edinilmesi gereken onca deneyim varken bir insan neden uyumayı seçer? Neden her şeyden kaçmaya sığınır? Bunun cevabı 26 Ocak gecesi dank etti kafama. Mutsuzluk yüzünden. Mutluluğun ne olduğunu, nasıl hissettirdiğini bilmemiz yüzünden uykuya kaçıyoruz.

Kimi zaman ise ortada bariz olarak duran çözümlere karşı kafamızı kuma gömme fikri daha cazip daha seçilebilir geliyor. Bundan daha kötü olan şey ise çözümün ‘Zaman’ olmasıdır. Sorunun çözümünün ‘zaman’ olduğunu fark eden insanlar ‘Belki daha hızlı geçer.’ Umudu ile ve birkaç saat olsa bile o ortadaki stresten kaçmak için uykunun kollarına teslim ediyor kendini. Fakat bu uyku çoğunlukla huzurlu olmuyor. Vücudumuzu dinlendirmek yerine çok daha fazla yoruyor.
Bu yüzden bazılarımız kaç saat uyursa uyusun ya da hangi saatlerde hiçbir şekilde uykusunu tam olarak alamıyor, dinç bir şekilde başlayamıyor güne.

Çözüm hakkında karalayabileceğim pek bir şey yok aslında çünkü bende tam olarak çözemedim kendi uykusuzluk problemimi. Sadece çözümlerden kaçmak yerine yüzleşmeyi deneyelim olmaz mı? Ya da en basitinden hayatımızda bizi mutsuz eden faktörleri tespit edip, söküp atalım onları.
Mutlu uykuyu birkaç kez deneyimledim. Gerçekten. Hayatımın son on yılı boyunca olan uykularımın hiçbiri ya da hepsini toplasanız bile o sadece iki saatlik uykunun verdiği enerjiyi veremedi bana.

Mutlu kalın dünyalılarım.


8 yorum:

  1. Valla benimki mutsuzluk değil uykuyu çok seviyorum 😉

    YanıtlaSil
  2. Uyumayı çok seviyorum ben ama mutsuz dönemlerimde çok çok fazla uyuyorum bu da bir gerçek.

    YanıtlaSil
  3. Uyumayı çok severim. Ama mutsuzsam uyku tutmaz..
    Kalemine sağlık canım

    YanıtlaSil
  4. çok insan kaçmak için uyuyo zaten yaa. az uyku da çok uyku da depresyon belirtisi zaten.

    YanıtlaSil