Se-lam! Sevgili dünyalılar....
Beni Instagram'da (@yalnizamaozgur) takip edenler bilir geçtiğimiz hafta ilk iş deneyimimi edindin.
Yarı zamanlı işler beni epey bir korkuttuğundan dolayı ilk önce dönemsel işlerle başlamak istemiştim uzun zamandır. Fakat bir türlü denk gelmemiş, ayarladığımız işlerde daima bir terslik çıkmıştı.
Geçen hafta şeytanın bacağını kırdık!
Çalıştığım stant belediyeye aitti. Bize verilen görev ise müdürlere servis yapmak. Yani evinize gelen misafirlere ikramlarda bulunmak, boşları toplamak, etraftaki çöpleri arada toplamak, bir ihtiyaçları var mı diye sormak...
Çok zor bir işe benzemiyor değil mi? Değil zaten. Fakat şöyle bir sıkıntı var ki bedava yiyeceği, içeceği gören herkes kendini müdür ilan ediyor. Ciddiyim. Şimdi üstleriniz size 'Onlara servis yapmayacaksınız.' diyorlar sizi ortada gören diğer personeller sizden bir şeyler istiyor. Yapılacak şey nedir?
Sizin yetkili olmadığınızı açıklamak. Evet bu kadar basit. Hızlı şekilde düşünmeli ve hızlı şekilde çözmek gerekiyor bazı sorunları.
Fuar alanı bizim eve çok uzak değildi. Yarım saatlik yol mesafesi. İşte zor değil. Ama benim ayaklarım çok ağrıdı. Neden çünkü patates Elena hayatının uzun bir süresini bilgisayar başı veya yatağında geçirdiği için hareket etmek ona zor geliyor.
Fakat bittiğinde döndüm dedim ki 'Arada yaparım ben bu işi la.'
Böyle işte. Kazandığım paranın bir kısmını bir aydır gitmek istediğim butik pizzacıda ruheşimle gömdük.
Bir kısmını yine Instagram'da takip edenler bilir çok uzun süredir istediğim hatta 'İlk Etkinlik. Mim mi Deniyordu Buna?' yazımda da bahsettiğim kalemleri aldım. SONUNDA.
Eheheh bu arada bunlar son kalem alışverişlerim. Çok ciddiyim! Çünkü minimalizm ne kadar sevdiğim bir şey olsa da bu kadar kaleme bu kadar para harcamamı hoş karşılayan bir ideoloji değil.
Bir de son olarak okulumda harika bir yer buldum! Bir ara işim devlet konservatuvarının oralara düştü. Neyse gezinirken konservatuvarın arkasında biraz büyük bir çimenlik alanının olduğunu gördüm. Fakat işin harika yanı alıştırma yapan öğrencilerin müzik aletlerinin sesiyle ziyafet çekebiliyorsunuz.
Videosunu Instagram'a koydum.
Bu arada sevgili dünyalılar geçen senenin sonunda yaptığım mim vardı. '2017'den Beklentilerim' adlı. Aralık ayının sonu gibi o beklentilerin hangilerinin gerçekleştiğini hangilerinin neden gerçekleşemediğini yazacağım umarım. Benimle o mimi yapanların da aynısını yapmasını tavsiye ederim. Ve ardından 2018'den beklentilerim gelecek.
2018 hakkındaki düşüncelerimi sonra konuşuruz. Çünkü zannımca korkutucu bir yıl beni bekliyor. Ve ben korktucu diye deliğe kaçmaktansa daha zor kararlar alıp kendimi iyice sıkıştırmayı planlıyorum.
Hepsini anlatacağım Dünyalılar. O zamana kadar kendinize iyi bakın! Bir de x yaşından önce x madde şeklinde hedef koyanlar varsa kendilerine bunun yararlı olup olmadığı hakkında bir yorum bırakabilir mi acaba? Bende yapmak istiyorum fakat biraz korkuyorum açıkçası.
Kendinize iyi bakın Dünyalılar!
Beni Instagram'da (@yalnizamaozgur) takip edenler bilir geçtiğimiz hafta ilk iş deneyimimi edindin.
Yarı zamanlı işler beni epey bir korkuttuğundan dolayı ilk önce dönemsel işlerle başlamak istemiştim uzun zamandır. Fakat bir türlü denk gelmemiş, ayarladığımız işlerde daima bir terslik çıkmıştı.
Geçen hafta şeytanın bacağını kırdık!
Çalıştığım stant belediyeye aitti. Bize verilen görev ise müdürlere servis yapmak. Yani evinize gelen misafirlere ikramlarda bulunmak, boşları toplamak, etraftaki çöpleri arada toplamak, bir ihtiyaçları var mı diye sormak...
Çok zor bir işe benzemiyor değil mi? Değil zaten. Fakat şöyle bir sıkıntı var ki bedava yiyeceği, içeceği gören herkes kendini müdür ilan ediyor. Ciddiyim. Şimdi üstleriniz size 'Onlara servis yapmayacaksınız.' diyorlar sizi ortada gören diğer personeller sizden bir şeyler istiyor. Yapılacak şey nedir?
Sizin yetkili olmadığınızı açıklamak. Evet bu kadar basit. Hızlı şekilde düşünmeli ve hızlı şekilde çözmek gerekiyor bazı sorunları.
Fuar alanı bizim eve çok uzak değildi. Yarım saatlik yol mesafesi. İşte zor değil. Ama benim ayaklarım çok ağrıdı. Neden çünkü patates Elena hayatının uzun bir süresini bilgisayar başı veya yatağında geçirdiği için hareket etmek ona zor geliyor.
Fakat bittiğinde döndüm dedim ki 'Arada yaparım ben bu işi la.'
Böyle işte. Kazandığım paranın bir kısmını bir aydır gitmek istediğim butik pizzacıda ruheşimle gömdük.
Bir kısmını yine Instagram'da takip edenler bilir çok uzun süredir istediğim hatta 'İlk Etkinlik. Mim mi Deniyordu Buna?' yazımda da bahsettiğim kalemleri aldım. SONUNDA.
Eheheh bu arada bunlar son kalem alışverişlerim. Çok ciddiyim! Çünkü minimalizm ne kadar sevdiğim bir şey olsa da bu kadar kaleme bu kadar para harcamamı hoş karşılayan bir ideoloji değil.
Bir de son olarak okulumda harika bir yer buldum! Bir ara işim devlet konservatuvarının oralara düştü. Neyse gezinirken konservatuvarın arkasında biraz büyük bir çimenlik alanının olduğunu gördüm. Fakat işin harika yanı alıştırma yapan öğrencilerin müzik aletlerinin sesiyle ziyafet çekebiliyorsunuz.
Videosunu Instagram'a koydum.
Bu arada sevgili dünyalılar geçen senenin sonunda yaptığım mim vardı. '2017'den Beklentilerim' adlı. Aralık ayının sonu gibi o beklentilerin hangilerinin gerçekleştiğini hangilerinin neden gerçekleşemediğini yazacağım umarım. Benimle o mimi yapanların da aynısını yapmasını tavsiye ederim. Ve ardından 2018'den beklentilerim gelecek.
2018 hakkındaki düşüncelerimi sonra konuşuruz. Çünkü zannımca korkutucu bir yıl beni bekliyor. Ve ben korktucu diye deliğe kaçmaktansa daha zor kararlar alıp kendimi iyice sıkıştırmayı planlıyorum.
Hepsini anlatacağım Dünyalılar. O zamana kadar kendinize iyi bakın! Bir de x yaşından önce x madde şeklinde hedef koyanlar varsa kendilerine bunun yararlı olup olmadığı hakkında bir yorum bırakabilir mi acaba? Bende yapmak istiyorum fakat biraz korkuyorum açıkçası.
Kendinize iyi bakın Dünyalılar!
