Hayata Dair Eleştiriler 2: Ebeveynliğe Uygunluk Testi

#hayatadairelestiriler Elena’nın yaşamı boyunca üstünde çok düşündüğü fakat bir o kadar az kişi ile paylaştığı, genelde susup içine attığı düşüncelerin çığlıklara dönüştürülmüş halidir.

Çocuklara daha iyi bir dünya bırakmak yerine dünyaya daha iyi çocuklar bıraksanız sorun kendiliğinde çözülecek aslında.
Aziz Nesin

   Çok yakın olmayan zaman diliminde bu konuyu hayat koçum dediğim kişiyle konuştuğumu hatırlıyorum. Çocuk sahibi olmak isteğe bağlı bir şey olmamalıydı bize göre. Yeni bir insan yetiştirmenin sorumluluğunu her insan ya da her çift kaldıramazdı. Bununla birlikte bir çocuk yetiştirmek için –bize göre- her çiftin belirli özellikleri ve düzeyi olmalıydı. İdeal bir devlet sisteminde üreme kontrol edilmeliydi, evet, ama bu kontrol sayıyla sağlanmamalıydı. Hayır, kesinlikle sayı değil. Bu kontrol yeni bir birey büyütmek için yeterli donanıma sahip olup olmamakla ilgili olmalıydı.

   Gelecek nesiller daha mantıklı düşünebiliyor zannımca. Bizim neslimizde toplum baskısına kolay kolay boyun eğmeyen insanlar azınlıkta değil. Dünyaya yeni bir birey kazandırmanın sorumluluğu bir tarafa bir tarafta da aile büyüklerinin 'Torun, çocuk yapmayacak mısınız?' baskıları. Geçmiş nesillerde aile büyükleri ağır basmış hep. Kendi anne babalarımızda da hala devam eden bir 'minnet borcu' var. Sanki onların anneleri onları dünyaya getirirken 'lütfetmiş' gibi. Benim düşünce tarzıma ters bir durum bu. Bu iki insanın isteğiyle oluşan bir şey. Eğer istediysen ve karar verdiysen bunun sorumluluğunu da almak durumundasın. Zaten bu minnet borcu yüzünden değil midir isimlerimizin aile büyüklerimiz ile eşleşmesi?

Bizim neslimiz 'şımarık' olarak adlandırılıyor genelde. Çünkü azımsanmayacak derecedeki kısmımız çocuk kelimesinin sorumluluğunun ne kadar ağır olduğunun fazlasıyla bilincinde insanlarız.Zannımca eskiden bu derece farkında değildi insanlar. Bunun bu derecede ağır olduğunun.

   Yine de herkes ürüyor. Herkes bu hakkı, kapasiteyi kendinde buluyor. Doğal bir hakmış gibi görüyor. Çocuğa gerekli terbiyeyi, eğitimi, görgüyü, düşünce sistemini veremeyen ve rehberlik yapamayan herkes!

5 yorum:

  1. Dünyaya iyi bir çocuk bırakma konusunda eğitim,kültürel gelişim,ebeveynler olarak kazanılmış bilgi birikimi çok önemli bence..

    YanıtlaSil
  2. Aziz Nesin2in cümlesi çok doğru gerçekten. Çocuklarımıza güzel bir hayat sunalım derken, çocukların kendilerini ihmal ediyoruz :)

    YanıtlaSil